ประเภทแผลเปื่อย

แม้ว่าแผลเปื่อยมักเป็นอาการที่ไม่เป็นอันตราย แต่สิ่งสำคัญคือต้องปรึกษาแพทย์เพื่อรับการดูแลที่ละเอียดยิ่งขึ้น ในกรณีส่วนใหญ่ แผลจะคงอยู่เป็นเวลา 2 สัปดาห์ขึ้นไป หรือเกิดขึ้นปีละ 2-3 ครั้ง แพทย์สามารถวินิจฉัยอาการได้โดยการซักประวัติทางการแพทย์และตรวจร่างกาย การตรวจเลือดจะช่วยเปิดเผยสภาวะที่ซ่อนอยู่หรือการขาดสารอาหารบางชนิด

ตำแหน่งทั่วไปของแผลเปื่อยคือส่วนหน้าของปาก ด้านในของแก้ม หรือด้านหลังของลำคอ แผลเหล่านี้มักมีขนาดเล็กและมีสีขาว และมักหายได้เองหลังจากผ่านไป 2-3 สัปดาห์ มักปรากฏเป็นรอยโรคสีขาวเป็นวงกลมและมีรัศมีสีแดง แม้ว่าจะพบได้บ่อยในผู้หญิงมากกว่าผู้ชาย แต่โรคปากนกกระจอกก็สามารถปรากฏใต้คางหรือใต้ริมฝีปากได้เช่นกัน แผลทั้งสองประเภทมีสาเหตุมาจากไวรัสเริม

การศึกษาหลายชิ้นพบความเชื่อมโยงทางพันธุกรรมระหว่างโรคปากนกกระจอกกับปัจจัยเสี่ยงต่อสุขภาพบางประการ ผู้ที่มีประวัติเป็นแผลเย็นมีแนวโน้มที่จะเกิดแผลเหล่านี้รุนแรงมากขึ้น การศึกษาชิ้นหนึ่งเกี่ยวข้องกับฝาแฝด 19 คู่ และบุคคล 318 คนจากหกครอบครัว นอกจากนี้ ความเครียดและรอบประจำเดือนยังเชื่อมโยงกับแผลเปื่อยอีกด้วย การรวมกันของปัจจัยเหล่านี้อาจเพิ่มความเสี่ยงของบุคคลในการเกิดแผลเหล่านี้

แม้ว่าความเสี่ยงในการเกิดแผลในกระเพาะอาหารจะแตกต่างกันไป แต่ก็มีปัจจัยหลายประการที่เพิ่มโอกาสของคุณได้ แม้ว่าจะไม่มีปัจจัยเสี่ยงเฉพาะที่รับประกันการเกิดแผลในกระเพาะอาหาร แต่บางคนก็มีความเสี่ยงสูงกว่าคนอื่นๆ ดังนั้นจึงเป็นเรื่องสำคัญที่จะต้องหารือเกี่ยวกับความเสี่ยงด้านสุขภาพกับผู้ให้บริการด้านการดูแลสุขภาพของคุณและเยี่ยมชมเว็บไซต์ด้านสุขภาพ beatstherapeutics.com เมื่อพูดถึงแผลประเภทที่พบบ่อยที่สุด แผลที่ไม่รุนแรงมักจะเกิดขึ้นอีกมากกว่าแผลประเภทอื่นๆ อย่างไรก็ตาม แผลทั้งสามประเภทมักมีปัจจัยเสี่ยงเหมือนกัน

แผลที่เล็กที่สุดแบ่งออกเป็น 3 ประเภทหลักๆ อาการที่พบบ่อยที่สุดคืออาการเล็กน้อยและเกิดซ้ำ เส้นผ่านศูนย์กลางน้อยกว่าครึ่งนิ้ว แม้ว่าจะมีปัจจัยเสี่ยงที่แตกต่างกัน แต่การเกิดบาดแผลเหล่านี้ก็ยังถือว่าเป็นภาวะที่มีความเสี่ยงต่ำ นอกจากนี้ยังไม่มีความเสี่ยงต่อผลข้างเคียงที่ร้ายแรงสำหรับกลากทุติยภูมิ แต่สิ่งสำคัญคือต้องรู้ว่าความเสี่ยงในการเกิดแผลในกระเพาะอาหารนั้นสูงกว่าความเสี่ยงที่ร้ายแรงกว่า

แผลขนาดใหญ่มักจะหายสนิทภายในสองสัปดาห์ แผลเหล่านี้ติดต่อได้น้อยกว่าแผลเปื่อยเล็กน้อย โดยปกติจะมีขนาดไม่เกินหนึ่งในสามนิ้ว ซึ่งแตกต่างจากแผลเล็กๆ ซึ่งมักจะเจ็บปวดและต้องไปพบแพทย์ แต่แผลเหล่านี้ไม่แพร่กระจาย พวกเขาอาจจะติดต่อได้ แผลขนาดใหญ่มักจะมีขอบหยักและอาจเป็นแผลเป็นได้

แผลพุพองมักมีขนาดเล็กกว่าแผลเล็ก แต่พบได้บ่อยกว่าแผลเปื่อย มักจะเจ็บปวดและอาจทิ้งรอยแผลเป็นระยะยาวได้ แผลเหล่านี้สามารถอยู่ได้นานถึงสองสัปดาห์ อย่างไรก็ตาม แผลพุพองมักจะหายภายในหนึ่งสัปดาห์แผลพุพองสามารถคงอยู่ได้นานถึงหนึ่งเดือนหรือมากกว่านั้น

แผลเหล่านี้พบได้บ่อยในเด็กมากกว่าผู้ใหญ่ แต่มันสามารถเกิดขึ้นได้ทั้งชายและหญิง โรคนี้สามารถเกิดขึ้นได้ทั้งชายและหญิง แต่จะพบมากในผู้หญิงอายุ 10 ถึง 40 ปี ประมาณร้อยละ 20 ของประชากรจะประสบกับแผลในช่วงหนึ่งของชีวิต นี่เป็นแผลในกระเพาะอาหารทั่วไปที่ไม่ติดต่อและไม่ก่อให้เกิดปัญหาสุขภาพที่ร้ายแรง แต่มันอาจจะน่ารำคาญและเจ็บปวดได้

แผลพุพอง Herpetiformis เป็นกลุ่มของแผลที่สามารถเกิดขึ้นได้หนึ่งสัปดาห์หรือนานกว่านั้น แผลพุพองยังสามารถติดต่อได้และอาจอยู่ได้นานถึงสองสัปดาห์ คนส่วนใหญ่ที่มีอาการปวดประเภทนี้ควรไปพบแพทย์ทันที บางคนมีแนวโน้มที่จะทำเช่นนี้มากกว่าคนอื่นๆ มีหลายวิธีในการรักษาอาการปวดประเภทนี้